Vliegen voor de Lens: Een Fotomissie naar Saint-Pierre in een Cessna 172
30 – 31 mei 2024 | Fotomissie | VFR | Noordzee-operaties
Niet elke vlucht begint met een lesplan of navigatieoefening — sommige starten met een onverwacht telefoontje. Zo begon dit avontuur op dinsdag 28 mei, toen ik werd gebeld door een opdrachtgever die gespecialiseerd is in luchtfotografie van objecten op zee. Of ik op 30 mei beschikbaar was om naar Saint-Pierre (LFDP) te vliegen om een schip te fotograferen? Krap in de agenda, maar onmogelijk is geen optie in de luchtvaart.
Een bijzonder vliegtuig voor een bijzondere missie
De missie zou uitgevoerd worden met een zwaar aangepaste Cessna 172. Dit toestel was allesbehalve standaard: voorzien van long-range tanks, tiptanks, quick egress deuren, twee ELT’s, een marifoon én uitgerust voor langdurige overwateroperaties. Denk aan droge pakken, reddingsvesten, twee handheld ELT’s en een life raft aan boord. Tijdens de fotosessies zouden we immers laag en langzaam boven open water vliegen — vaak rond 200 ft met een grondsnelheid van 60 knopen. Deze vluchten behoren tot de meest intensieve die ik ooit heb gevlogen.
Om het fotograferen te vergemakkelijken is het raam aan de passagierskant veranderd om helemaal op te kunnen. Daarnaast kunnen de ramen van de achterpassagiers er volledig uit, waardoor de fotograaf meer ruimte heeft om te bewegen met de lens.
Het weer werkt niet mee: van Antwerpen tot Orléans
Op 30 mei werd ik opgepikt in Seppe (EHSE) door de opdrachtgever. De eerste etappe richting een tussenstop op LFOD verliep via een pittige route. Vanaf Antwerpen tot diep in Frankrijk werden we geconfronteerd met lage bewolking, regen en slechte zichtbaarheid. De Cessna, ondanks alle aanpassingen, heeft geen moderne avionics en is VFR-only. Het werd een echte uitdaging om visueel door dit weer te navigeren. Elk kwartier was ik weer met een andere frequentie in gesprek om clearances te krijgen door druk luchtruim vanwege het slechte weer. Een perfecte combinatie van stress, focus en voldoening.
LFOD bleek een eenvoudige maar efficiënte uitwijkplek: asfaltbaan, geen toren, weinig voorzieningen — maar wel self-service AVGAS 100LL. Snel tanken, even de benen strekken en weer door naar het einddoel: Saint-Pierre.
Aankomst in Saint-Pierre (LFDP)
LFDP is een grasveld van 1000 meter zonder actieve bediening. Er was dan ook niemand te bekennen bij aankomst. Geen landingsgeld, geen formaliteiten — alleen een AVGAS-pomp en een telefoonnummer. Na wat bijtanken konden we iemand van het vliegveld bereiken die fietsen kwam verhuren. Zo fietsten we naar het nabijgelegen dorp om in te checken bij ons hotel, een hapje te eten en ons voor te bereiden op de avondvlucht.
Fotovlucht bij zonsondergang en zonsopkomst
De boot waarvoor we gekomen waren — met een lading “saaie” monopiles, de fundering van windmolens — zou pas de volgende ochtend te fotograferen zijn. Omdat de opdrachtgever nog nooit in deze regio was geweest, besloten we om die avond nog een vlucht te maken. Alle vuurtorens, havens en bezienswaardigheden werden vastgelegd bij prachtig rustig weer, precies tijdens het gouden uur. Vanwege het feit dat er ’s nachts niet geland mag worden op LFDP, keerden we na zonsondergang weer terug. Daarna op de fiets naar het hotel om uit te rusten voor de echte missie.
Na een lokaal ontbijt op de markt vertrokken we de volgende ochtend opnieuw richting het veld. Alles aan boord gecheckt, dry suits aan, reddingsvesten vast, ELT’s klaar. De fotovlucht verliep vlekkeloos: laag over zee cirkelend rond de boot die de monopiles vervoerde. Het blijft bijzonder hoe ‘saaie’ objecten voor ons simpel lijken, maar van grote waarde zijn voor fotografen en hun opdrachtgevers.
De terugweg: AVGAS en buien ontwijken
Na de shoot keerden we terug naar LFOD om opnieuw te tanken. De AVGAS-prijs daar was opnieuw een aangename verrassing. De terugvlucht naar Seppe was minstens zo uitdagend als de heenweg. De weersomstandigheden waren nog steeds wisselvallig, met regenbuien die we zorgvuldig moesten ontwijken. Uiteindelijk bereikten we veilig EHSE, waar de opdrachtgever zelf het laatste stukje naar zijn thuisbasis vloog. Een mooi voorbeeld van waarom hij ooit zijn PPL haalde: flexibiliteit én passie.
Ook interesse in een unieke missie met een ervaren piloot?
Of je nu een luchtfotograaf bent, een maritiem expert of een avontuurlijke reiziger met een bijzondere missie: ik help je graag met de uitvoering van je vlucht. Van last-minute opdrachten tot technische uitdagingen, ik sta voor je klaar als safety pilot of PIC. Veiligheid, precisie en professionaliteit staan voorop — maar avontuur is inbegrepen.
